Ne güzel söylemiş Mevlana; “Hava kararıp, sevgili gözüne çirkin görünmeye başladığında ona daha fazla yaklaş.” Çocuklar; istemediğimiz, doğru bulmadığımız, bizi zıvanadan çıkaran davranışlar sergilemeye başladığında aslında bize en fazla ihtiyaç duydukları zamanın bu an olduğunu söylemeye çalışırlar.
İşin içinden çıkamadıklarında durum onlar için daha da kötüleşir. Çocuğun zihni yaşadığı olay ne kadar kötüyse bu olayın hiç geçmeyeceğine inanmaya o kadar yatkındır. Doğal olarak içinde bulunduğu olumsuz durumun hiç geçmeyeceğine inanan bir çocuk yavaşlayıp, sakinleşmek yerine huzursuzlaşıp, yerinde duramaz bir hale gelir.
Tam bu nokta çocuğun bize en fazla ihtiyaç duyduğu an olsa da maalesef bu anlar biz yetişkinleri; çaresiz ve yetersiz hissettirerek öfkelendirdiğinden iki tarafta yararlanmaktadır.
Yetişkinler yaşadıkları yetersizlik ve daha sonra yaptıkları için pişman oldukları davranışlar yüzünden; NE YAPSAM OLMUYOR moduna girmekte, Çocuklarda ise; ebeveynleri tarafından sakinleştirilemediklerinden, hatta ebeveynleri de aynı duygulardan müzdarip olduğundan; BU DURUM HİÇ GEÇMEYECEK inancı katılaşmaktadır.
Her zaman söylediğim gibi; KÖTÜ ANNE BABA YA DA ÇOCUK YOKTUR, TIKANMIŞ İLETİŞİM VARDIR.
Çocuklarınızla iletişiminiz bozulduğunda ne yapsam olmuyor moduna girip; onlardan uzaklaşmak ya da daha sonra pişman olacağımız şeyleri yapmak yerine; zor olsa da daha fazla YAKINLAŞIN, daha fazla SARILIN, daha fazla ÖPÜN, onun anne babası olduğunuz için ne kadar mutlu olduğunuzu daha fazla SÖYLEYİN, daha fazla OYUN oynayın ve KORKMAYIN böyle yapmaya devam ettikçe ne yaparsanız OLACAK.
Sebahattin Ali’ nin dediği gibi; Unutma, hiçbir acı bâki değildir. Üflersin geçer. Bazılarına biraz daha çok üflemen gerekir, hepsi bu.
Ailenizle sağlıklı, huzurlu yeni bir yıl temennisiyle.
Sağlıcakla kalın.